Goodmorning Vietnam!

Daar zijn we weer!

Op 26 maart zijn we 's avonds van Vientiane in Laos naar Hanoi in Vietnam gevlogen. Een half uur later komen we aan op Hanoi. We komen 2 Nederlandse meisjes tegen delen een taxi naar het centrum. De eerste taxichauffeur was dronken en werd boos toen we een prijs af wilden spreken. Snel tassen uit de auto gehaald en een andere taxi genomen. Deze man reed ons veilig naar ons hotel, door het bizarre en hectische verkeer van Hanoi. Misschien moet je wel wat op hebben om hier relaxt doorheen te komen. We zitten er goed bij in ons hotel met regendouche, 2 tweepersoonsbedden, minibar enz. We verkennen het gekke Hanoi. Vanaf een rooftopbar kijken we met een biertje erbij naar het verkeer en we leren hoe je 'gewoon moet gaan' op een mega druk kruispunt (1,2,3 en langzaam lopen, lopen, lopen, in de hoop dat alle scooters om je heen sjezen). We ontmoeten Mike, Alice, Steve en Jess weer (onze Engelse vriendjes) en gaan naar de 'waterpuppetshow' (heel slecht maar wel grappig) en eten en drinken met elkaar. Weer een mooie avond. Verder proberen we in Hanoi de sterke Vietnamese koffie, waarna we allebei soort high zijn. Een jongeman probeert nog Sas d'r tas open te maken als we door een hectisch straatje lopen, maar als Sas heel stoer 'fuck off!' roept neemt de boef de benen.
28 maart hebben we wat rust nodig en boeken we 2 dagen en 1 nacht Halong Bay. We gaan o.a. met Mike en Alice op de boot door het mistige Halong bay, kayakken door de grotten en meren eind van de dag aan bij ons privé eiland met de mooiste strandbungalows die we ooit gezien hebben! We krijgen op het strand een geweldig 4 gangenmenu voorgeschoteld en drinken 's avonds met de eigenaar een hoop verse wodka cocktails. Dag 2 zijn wij de enige die om 8.00 paraat staan om te mountainbiken op Cat Ba Island, de rest kiest ervoor hun roes uit te slapen. Het doet ons een beetje denken aan expeditie robinson als we op 'ons strandje' wachten op het kleine vissersbootje die ons naar het vaste land brengt. We fietsen een mooie route door de natuur (inclusief pittige bergetappes) en zien de anderen op de boot die ons terug brengt naar de haven. Geweldige 2 dagen in Halong Bay!
De 30e gaan we met een slaaptrein naar Dong Hoi. Leuke ervaring om wakker te worden in een trein die door de rijstvelden rijdt, met wat buffalo's die grazen langs het water en een zonnetje die opkomt. We slapen in Son Trach, vlakbij Dong Hoi, weer eens in een dorm. We bezoeken de Phong Nha en de Thong Sien cave, de grootste grotten van Vietnam. We zouden 1 nacht blijven in dit gebied, maar we boeken nog een nacht bij omdat we de 2e dag op de scooter het natuurpark willen zien. Die ochtend gaan we met een groepje van 6, die allemaal hetzelfde plan hebben, op de scooter het natuurpark in. Wauw! Echt te gek. Wat een mooi land is dit en zo groen ook vergeleken met Laos en Thailand. Als we bij een slagboom een ticket moeten kopen maken we ook voor het eerst een 'scampoging' mee, iets waar ze je overal voor waarschuwen. We betalen 80.000 dong voor 2 personen. Als iedereen betaalt heeft vragen we om de tickets maar dan zeggen de meneren in uniform dat we niet betaalt hebben. Haha! 1 groot toneelspel natuurlijk en het gaat maar om ongerekend 2,5 euro maar toch. Na een half uur met handen en voeten discussiëren wordt zelfs Jan geïrriteerd. Als we aangeven dat we niet boos zijn, maar in staat zijn om de hele dag te wachten op ons ticket, schrijven ze een ticket uit. De Vietnamezen doen er alles aan om geld te verdienen. En tja, geef ze eens ongelijk. De gevoelstemperatuur is inmiddels gestegen naar 45 graden, dus we stoppen bij een schattig helder riviertje om te zwemmen. Daarna bezoeken we de Paradise Cave, die pas in 2011 geopend is voor publiek. Ongelooflijk dat deze gigantisch grote grot zo laat pas ontdekt is. Aan het eind van de dag rijden we terug naar Son Trach maar het wordt al donker. Best een opgave om alle gaten in de weg, overstekende straathonden of buffalo's te ontwijken.
Op 2 april gaan we 's ochtends vroeg weer verder naar het zuiden, we nemen een trein naar Hué. Daar zien we een mooie zonsondergang bij de rivier, eten we de beste sushi ooit, drinken een cocktail op het dak van een chique hotel, drinken we gratis bier in ons gekke Google Hotel en Sas krijgt een live Backstreetboys serenade van de staff. We huren ook nog een fiets om de oude citadel te bekijken, de oude hoofdstad van Vietnam. Veel gerestaureerde tempels. Als we terug komen zijn onze fietsen weg. 100 meter verderop vinden we ze weer, maar met een Vietnamese meneer in uniform ervoor dit keer. Zo eentje hebben we eerder gezien.. En jahoor ook deze meneer wil geld van ons. Hij heeft namelijk onze fietsen moeten dragen naar deze boom, want wij hadden ze verkeerd geparkeerd. 20.000 dong. 5000 dong neemt hij eigenlijk geen genoegen mee maar na 37 keer sorry zeggen en vooral vriendelijk blijven lachen mogen we toch gaan.
Hué is een redelijk moderne stad, met veel restaurants en bars, hadden we niet gedacht van tevoren. Ook veel jongeren hier. Ook zij proberen wat geld bij te verdienen. Vooral s'avonds worden we continu aangesproken met "Hey friend, marihuana?" "Hey, I know you smoke weed".
We zijn blij met het goede treinnetwerk in Vietnam. Reist wat makkelijker, sneller en veiliger dan de bussen. Op 4 april gaan we weer met een trein verder naar beneden, naar Hoi An. Tijdens deze rit zitten we tussen een Vietnamese familie waar de oma, al kauwend op een prop kruiden, continu grapjes maakt waar de hele coupé om moet lachen. Blijkbaar zijn het goede grappen dus ook al verstaan we er niks van, we lachen een beetje mee. Deze oma ligt ook gevouwen om Jan z'n strohoedje met gaten erin en vraagt zich af waarom we die niet gewoon uit het raam gooien. Aangekomen in Hoi An komen we meteen al Mike, Alice, Steve en Jess tegen. Net een klein dorp dat Vietnam. We spreken af voor s' avonds. In Hoi An kan je eindeloos shoppen en hele goede maatpakken, jurken en schoenen laten maken. In 3 dagen laten we voor Jan een mooi pak, 3 overhemden en chique schoenen maken en voor Sas een jurk en leren laarzen. Alles in een doos op een boot en over 2,5 maand is het als het goed is in Sassem. In Hoi An hebben we wederom een topavond met de engelsen, we gaan naar een bar en als die dicht is rijden we achterop de motor naar de enige bar die tot 4.00 uur open is: de Why Not bar. Ze zijn erg creatief met namen hier: Good and Cheap Bar, Why not bar en Same Same but Different bar zijn een paar voorbeelden. Over the day after kunnen we het beter niet hebben. Hoi An is een van de mooiste stadjes die we gezien hebben in Azie. Mooie authentieke huisjes, een rivier met gekleurde lampionnetjes en een mooie lichtgevende brug. Het is ook nog eens autovrij, dus lekker rustig. Ook is er een strand verderop waar we de laatste dag met de fiets heen gaan. Op 8 april nemen we weer een slaaptrein, dit keer naar de badplaats Nha Trang. In Nha Trang blijven we 2 nachten. Het is een dorp dat volledig overgenomen lijkt te zijn door russen. Maar ondanks dat is het een goede plek om even te relaxen en we hebben weer een leuke avond met de engelse lui. Maken ons eigen strandfeest na een geslaagd diner. Misschien dat dit wel de laatste keer is dat we elkaar zien. Na 1,5 maand door Azie gereisd te hebben durven we het aan: 3 dagen op de motor door Vietnam. 11 april worden we opgehaald door Kha en Toan, onze guides. Backpacks worden achterop gebonden en daar gaan we. Op dag 1 zien we een mooie tempel, een gigantische witte budha, krijgen we uitleg bij rijstvelden die geoogst worden, rijden we door de bergen richting Dalat en leren we dat dit een frans stadje was. Omdat we hebben aangegeven dat we lokaal willen eten, nemen Toan en Kha ons mee naar een restaurantje waar we heerlijk BBQ beef eten en een hoop Ricewine drinken. Op dag 2 gaan we na ons Vietnamese ontbijt (beef noodle soup) naar het Crazy House en daarna bezoeken we een bloemenkwekerij. De eigenaar vertelt dat hij grondstoffen uit NL gebruikt, grappig! Dan vervolgen we onze weg voor 2 km over een route die 'under construction' is. Een hoop hobbels, gaten en modder maar het komt uiteindelijk goed. Jonge gasten zitten in de hitte langs de kant rotsblokken in kleine blokjes te hakken, met de hand. Respect. We stoppen bij een koffieplantage en drinken na wat uitleg lekkere koffie met super uitzicht over de plantage. We krijgen een rondleiding door een silkfactory, waar we het hele proces zien van silkworm tot kleding. Jan eet hier een rups!
We stoppen bij 2 prachtige watervallen en chillen onderweg nog in een hangmat, als er een enorme stortbui komt. Na een korte stop bij een theeplantage komen we aan bij ons luxe hotel in Boa Loc en we eten weer heerlijk Vietnamese hotpot. Op de laatste dag rijden we weer door de bergen en genieten we van de uitzichten. We stoppen bij een klein bergdorpje waar we leren dat de vrouwen hier de macht hebben en de mannen eigenlijk niets te zeggen hebben. We eten vers dragonfruit op een dragonfruitfarm en rijden door een soort woestijngebied op een eindeloze lege weg. Het is de droogste en heetste plek die we meegemaakt hebben. We stoppen bij de enorme zandduinen voor een drankje en daarna gaan we richting de kust. We zien de floating fishing village in Mui Ne en dan brengen Kha en Toan ons naar het hotel in Mui Ne. We nemen afscheid na 3 mooie maar ook intensieve dagen waarin we super veel gezien en geleerd hebben.
In Mui Ne hebben we een hotel dat grenst aan de zee, dus we gebruiken de tijd die we hier hebben om te relaxen en ons klaar te maken voor onze laatste bestemming in Vietnam: Ho Chi Minh. De 15e gaan we 8.00 uur 's ochtends met de bus naar Ho Chi Minh, vroeger was dit Saigon. We komen aan bij ons guesthouse, verstopt in 1 van de vele steegjes. We gaan naar het War museum. Het meest indrukwekkende museum dat we ooit gezien hebben. We hadden al veel gehoord over de Vietnamoorlog maar om alle beelden en verhalen erbij te zien en te lezen maakt het nog heftiger. Respect voor de Vietnamezen die het land alweer zo ver hebben opgebouwd, terwijl de oorlog in 1975 nog bezig was en de mensen nog steeds elke dag met de gevolgen ervan moeten dealen. Om nog niet te spreken over de natuurrampen die later nog plaats hebben gevonden. De chemische wapens hebben zoveel schade aangericht dat generaties lang moeders miskramen krijgen of kinderen gehandicapt worden geboren. Kunnen wij ons in NL niet voorstellen. En toch, hebben we ons laten vertellen door een Vietnamese man, hebben ze hier geen wraakgevoelens of haat jegens Amerika. Het lukt hen om verder te gaan en positief naar de toekomst te kijken. Op 16 april zijn we nog vanuit Ho chi minh naar de Co Chi tunnels gegaan, de tunnelstelsels die gebruikt werden tijdens de oorlog. Ook indrukwekkend. Jan heeft hier met een origineel M30 geweer geschoten, bizar! Nu we dit schrijven wachten we op onze bus die ons naar Cambodja brengt. Einde van ons Vietnam avontuur. Prachtig land, prachtige mensen!

Veel liefs, Jan en Sas