Bye bye New Zealand!
Blijf op de hoogte en volg Sas en Jan
23 Februari 2014 | Nieuw Zeeland, Christchurch
Hi!
Ruim 2 weken geleden zaten we nog in Frans Jozef, waar we ook ons laatste verslag schreven. We hebben weer zoveel gedaan in 2 weken tijd! In Frans Jozef hebben we de twee grootste gletsjers van Nieuw Zeeland gezien, de Frans Jozef en de Fox gletsjer. Ze zijn in de afgelopen jaren enorm gekrompen, dus het was iets minder spectaculair dan we hadden gedacht. Op 9 feb zijn we naar Wanaka gereden, waar we in een prima hostel zaten met leuke mensen. Onze grote vriend Saman uit Nepal ontmoet, die al 2 jaar aan het rondreizen is in Nieuw Zeeland terwijl zijn moeder denkt dat hij hard aan het studeren is. Wanaka ligt aan een super mooi meer (met een hoop sandflies) en heeft leuke pubs en restaurantjes. Er hangt een hele relaxte sfeer en het is (nog) niet zo toeristisch, we hadden er nog wel langer willen blijven maar we wilden ook graag door naar Queenstown.
Queenstown staat bekend als de adrenaline city, dus 3 keer raden... we boeken de 'biggest swing of the world' voor de volgende dag. Sas is nog nooit zo zenuwachtig geweest en Jan heeft er vooral zin in. Na een wonderbaarlijk goede nacht worden we om 10.50 opgehaald en naar het hoogste punt van de Nevis Canyon gebracht. Daar moeten we over een 60 meter lange wiebelbrug naar het platvorm lopen, dat 160 meter boven de grond hangt. 2 nonchalante dudes helpen ons in een tuigje en proberen met een grapje de spanning wat te verminderen. We zitten in ons tuigje, naast elkaar, bungelend boven de afgrond. Sas had het niet erg gevonden om op dat moment naar het hiernamaals te gaan. "Do you want a surprise or a countdown?" Uhh wtf? "COUNTDOWN!!" 3,2,1, *klik*. Een enorme vrije val en daarna een swing van 200 meter door de nevis klif. Vanaf *klik* was het heel gaaf! Doodeng, maar zo vet! We hebben het op dvd! Leuk voor thuis. In Queenstown, wat eerder een groot dorp is dan een stad, hebben we verder een enorme berg beklommen naar de skyline. Er ging ook een gondel, maar gondels zijn voor mietjes. Super mooi uitzicht vanaf de skyline. Terug naar beneden ging een stuk sneller en we zijn regelrecht naar 'Fergburger' gelopen. Een wereldberoemde hamburgertent waar de hele dag een rij tot op de stoep staat. Het wachten was het waard, beste burger ooit! Het is die dag helaas gaan regenen. We slaan het avondeten over en gaan zwemmen in het plaatselijke zwembad. Altijd leuk!
Helaas kunnen we de Olympische spelen moeilijk volgen, omdat we niet overal tv kunnen kijken en het schaatsen hier 's nachts wordt uitgezonden. Gelukkig krijgen we van jullie af en toe updates! Thanks! Wij zijn trots op NL!
13 feb rijden we naar Te Anau. Een klein dorpje aan een meer, dat draait op toeristen die Milford en Doubtful sound willen bezoeken. De 14e gaan we 's ochtends om 6.30 uur richting Milford Sound want dan kunnen we met de goedkoopste cruise mee van 9.00 uur. 2,5 uur gevaren over Milford Sound, wow! Zeker een van de hoogtepunten van onze trip tot nu toe. Het is daar 200 dagen per jaar slecht weer, maar wij hadden een blauwe lucht en een zonnetje. Mooie Valentijnsdag!
De 15e vertrekken we vanuit Te Anau en rijden we via Gore naar de Catlins helemaal in het zuiden. In Gore willen we 2 nachtjes slapen, want we hebben nog alle tijd. We slapen in een oude brandweerkazerne. Lijkt leuk, maar het was een beetje creepy. Er was niemand, geen staff en geen andere gasten. Het was er ijskoud. We hebben nooit iemand gezien, al hoorden we wel af en toe iemand. We zijn na 1 nacht vroeg weg gegaan. Wat geld neergelegd (wat wij dachten dat het waard was...) en met gierende banden Gore uit gereden.
We moeten af en toe een beetje op de kleintjes letten. De ene dag eten we noodles van 40 cent, de andere dag koken we wat uitgebreider. Soms eten we zelfs wat in een restaurantje. Wat betreft slapen hebben we onze grenzen ook aardig verlegd. In de tent is afzien, in een hostel met anderen op de kamer is relaxt en een 2 persoonskamer is echt luxe.
Van Gore rijden we naar de Catlins. We stoppen bij Waipapa point, waar we een enorme zeeleeuw op het strand zien. Dat is even andere koek dan de schattige kleine zeehonden die we tot nu toe hebben gezien! De 2e stop is Slope point. Dit is het meest zuiderlijke puntje van Nieuw Zeeland. We hebben nu kwartet; meest noorderlijke punt van noordereiland (Cape Reigna), meest zuiderlijke punt van Noordereiland (Cape Palliser), meest noorderlijkste punt van Zuidereiland (Picton) en meest zuiderlijkste punt van Zuidereiland (Slope Point). Hierna rijden we naar Porpoise Bay, daar leeft een groep Hector dolfijnen waarvan er nog maar ongeveer 3000 zijn in de wereld. En guess what, ze zwemmen zo dicht bij de kust dat je er tussen kunt zwemmen!
Nadat we de Niagara Falls hebben gezien, nemen we 2 lifters mee richting Dunedin. Hebben we dat ook eens gedaan!
We hadden geen bed geboekt voor Dunedin. Alles bleek vol en dus werd het een matrasje op de grond, in een koude kelder van een vies hostel... Great! Met wat afding capriolen slapen we de 2e nacht voor een prima prijs in een betere kamer. Dunedin is niet een hele mooie stad. Het weer was ook al niet mooi en dus wat dingen uitgekozen die we binnen konden doen. We zijn naar de Speight's brouwerij gegaan en daar een bierproeverij gedaan. Goedkope maar hele goede sushi gegeten, chocola in de chocoladefabriek gekocht en naar een 9D cinema gegaan. Ook hier onderhandeld en we mochten voor 15 dollar ipv 30 naar binnen. Heel fout, maar wel grappig. Dat onderhandelen gaat ons best goed af, we oefenen alvast voor straks in Azie.
18 feb zijn we naar Otago Peninsula gegaan, een soort schiereiland naast Dunedin. Erg mooi! We gaan in 2 dagen de 3 grote stranden langs op zoek naar pinguins. Dat blijkt moeilijker dan gedacht. We zien een hoop zeeleeuwen maar geen pinguins. Helaas!
De 20e rijden we via de Mouraki Boulders richting het noorden. Mouraki Boulders zijn gigantisch grote stenen bollen die op het strand liggen. Het is een mysterie hoe die er ooit zijn gekomen. Beetje toeristisch, maar wel bijzonder. We stoppen bij Oamaru voor een nachtje. Prachtige dag dus we kunnen wel weer een keertje kamperen. Oamaru is de enige Victoriaanse stad in Nieuw Zeeland. In Oamaru schijn je ook pinguins te kunnen spotten vanaf 19.00 uur op een strand verderop. Daar 1,5 gewacht... geen pinguin. Op de terugweg maar een fles rode wijn gekocht om onze nacht in het tentje door te kunnen komen. Als we die aan het nuttigen zijn op de camping komt de eigenaar ons halen want er loopt een pinguin op het terrein! Naaaa! Kwam zo uit zee lopen, natuurlijk. We lopen naar de overkant en bij het haventje zien we een clubje blue pinguins. De schattigste beestjes die we ooit hebben gezien! Mission Pinguin completed.
Het plan was om na Oamaru 2 nachten op Banks Peninsula (schiereiland naast Christchurch) te slapen maar alles zat vol! Ons hostel voor Christchurch hadden we geboekt voor 23 en 24 dus zochten een slaapplek voor 2 nachtjes. Doorgereden naar Christchurch. We schrikken een beetje van hoe de stad er, 3 jaar na de enorme aardbeving, nog uitziet. Bijna alle gebouwen liggen nog in puin, er is geen centrum meer en overal staan hekken om braakliggende stukken grond. We zoeken een slaapplek en de mevrouw bij de Isite (vvv) vertelde ons dat echt alles vol zat, binnen en buiten de stad. De 22e is het precies 3 jaar geleden dat de aardbeving de stad verwoestte, daarom is het erg druk. Er was nog 1 optie, maar daar wilden ze eigenlijk geen mensen heen sturen. Ze blijft wat vaag over de reden daarvan. Nou, dat beloofde weer veel goeds! Mckenzies Hostel bleek 2 grote slaapzalen te hebben naast een gigantische sportbar. Bij het inchecken vertelde de manager ons dat na de aardbeving een hoop mensen dakloos zijn geworden en veel van deze mensen wonen in cabins achter het hostel. De manager vertelt dat zij zelf ook haar huis en bijna haar kleinzoon is kwijt geraakt. Het hostel is lelijk en oud, maar schoon. We lopen wat door Christchurch en het is geen mooie stad (meer). Toch bijzonder om te zien dat ze volop proberen er weer wat van te maken. Overal hangen bouwplannen voor de toekomst. Het winkelcentrum bestaat uit winkels en eetgelegenheden in felgekleurde containers's. Als we langs het water terug lopen zien we 2 paarden in het water staan en een man, zonder tanden maar met natte kleren, op een bankje ernaast. We praten wat en hij vertelt zijn visie over Christchurch en het leven na de aardbeving. De overheid heeft nog een aardbeving nodig om wakker geschud te worden volgens hem. 21 feb kijken we 's avonds de rugby match Crusaders tegen de Chiefs. Tussen alle locals in Crusader shirts drinken we een paar pints en praten we met een wat oudere man die opschept over zijn zoon die voor NL uitkomt bij softball maar ook vertelt over het leven na de aardbeving. De reden dat er nog zo weinig opgebouwd is, is volgens hem omdat inwoners niets vergoed krijgen als zij zelf gaan klussen. Ze wachten dus allemaal al 3 jaar op de overheid.
De 23e rijden we naar Banks Peninsula voor een dagje. De laatste echte rit met onze Nissan! Door de bergen, super mooi! Overigens hebben we alles in Nieuw Zeeland gevonden zonder navigatiesysteem. Met af en toe een U-turn, ging dit best goed! We hebben een heerlijk relaxte stranddag op Banks Peninsula en gaan uit eten in Akaroa.
De 23e gaan we 's ochtends naar een museum in Christchurch wat opgezet is na de aarbeving. Indrukwekkend om alle beelden te zien en verhalen te horen van de inwoners zelf.
Nog 2 dagen in Nieuw Zeeland en dan vliegen we de 25e terug naar Auckland, om op 26 feb naar Sydney te vliegen! De tijd is enorm snel gegaan maar wat een gave tijd hebben we gehad in Nieuw Zeeland! We hebben heel veel zin in Sydney en Azie!
Liefs!
Ruim 2 weken geleden zaten we nog in Frans Jozef, waar we ook ons laatste verslag schreven. We hebben weer zoveel gedaan in 2 weken tijd! In Frans Jozef hebben we de twee grootste gletsjers van Nieuw Zeeland gezien, de Frans Jozef en de Fox gletsjer. Ze zijn in de afgelopen jaren enorm gekrompen, dus het was iets minder spectaculair dan we hadden gedacht. Op 9 feb zijn we naar Wanaka gereden, waar we in een prima hostel zaten met leuke mensen. Onze grote vriend Saman uit Nepal ontmoet, die al 2 jaar aan het rondreizen is in Nieuw Zeeland terwijl zijn moeder denkt dat hij hard aan het studeren is. Wanaka ligt aan een super mooi meer (met een hoop sandflies) en heeft leuke pubs en restaurantjes. Er hangt een hele relaxte sfeer en het is (nog) niet zo toeristisch, we hadden er nog wel langer willen blijven maar we wilden ook graag door naar Queenstown.
Queenstown staat bekend als de adrenaline city, dus 3 keer raden... we boeken de 'biggest swing of the world' voor de volgende dag. Sas is nog nooit zo zenuwachtig geweest en Jan heeft er vooral zin in. Na een wonderbaarlijk goede nacht worden we om 10.50 opgehaald en naar het hoogste punt van de Nevis Canyon gebracht. Daar moeten we over een 60 meter lange wiebelbrug naar het platvorm lopen, dat 160 meter boven de grond hangt. 2 nonchalante dudes helpen ons in een tuigje en proberen met een grapje de spanning wat te verminderen. We zitten in ons tuigje, naast elkaar, bungelend boven de afgrond. Sas had het niet erg gevonden om op dat moment naar het hiernamaals te gaan. "Do you want a surprise or a countdown?" Uhh wtf? "COUNTDOWN!!" 3,2,1, *klik*. Een enorme vrije val en daarna een swing van 200 meter door de nevis klif. Vanaf *klik* was het heel gaaf! Doodeng, maar zo vet! We hebben het op dvd! Leuk voor thuis. In Queenstown, wat eerder een groot dorp is dan een stad, hebben we verder een enorme berg beklommen naar de skyline. Er ging ook een gondel, maar gondels zijn voor mietjes. Super mooi uitzicht vanaf de skyline. Terug naar beneden ging een stuk sneller en we zijn regelrecht naar 'Fergburger' gelopen. Een wereldberoemde hamburgertent waar de hele dag een rij tot op de stoep staat. Het wachten was het waard, beste burger ooit! Het is die dag helaas gaan regenen. We slaan het avondeten over en gaan zwemmen in het plaatselijke zwembad. Altijd leuk!
Helaas kunnen we de Olympische spelen moeilijk volgen, omdat we niet overal tv kunnen kijken en het schaatsen hier 's nachts wordt uitgezonden. Gelukkig krijgen we van jullie af en toe updates! Thanks! Wij zijn trots op NL!
13 feb rijden we naar Te Anau. Een klein dorpje aan een meer, dat draait op toeristen die Milford en Doubtful sound willen bezoeken. De 14e gaan we 's ochtends om 6.30 uur richting Milford Sound want dan kunnen we met de goedkoopste cruise mee van 9.00 uur. 2,5 uur gevaren over Milford Sound, wow! Zeker een van de hoogtepunten van onze trip tot nu toe. Het is daar 200 dagen per jaar slecht weer, maar wij hadden een blauwe lucht en een zonnetje. Mooie Valentijnsdag!
De 15e vertrekken we vanuit Te Anau en rijden we via Gore naar de Catlins helemaal in het zuiden. In Gore willen we 2 nachtjes slapen, want we hebben nog alle tijd. We slapen in een oude brandweerkazerne. Lijkt leuk, maar het was een beetje creepy. Er was niemand, geen staff en geen andere gasten. Het was er ijskoud. We hebben nooit iemand gezien, al hoorden we wel af en toe iemand. We zijn na 1 nacht vroeg weg gegaan. Wat geld neergelegd (wat wij dachten dat het waard was...) en met gierende banden Gore uit gereden.
We moeten af en toe een beetje op de kleintjes letten. De ene dag eten we noodles van 40 cent, de andere dag koken we wat uitgebreider. Soms eten we zelfs wat in een restaurantje. Wat betreft slapen hebben we onze grenzen ook aardig verlegd. In de tent is afzien, in een hostel met anderen op de kamer is relaxt en een 2 persoonskamer is echt luxe.
Van Gore rijden we naar de Catlins. We stoppen bij Waipapa point, waar we een enorme zeeleeuw op het strand zien. Dat is even andere koek dan de schattige kleine zeehonden die we tot nu toe hebben gezien! De 2e stop is Slope point. Dit is het meest zuiderlijke puntje van Nieuw Zeeland. We hebben nu kwartet; meest noorderlijke punt van noordereiland (Cape Reigna), meest zuiderlijke punt van Noordereiland (Cape Palliser), meest noorderlijkste punt van Zuidereiland (Picton) en meest zuiderlijkste punt van Zuidereiland (Slope Point). Hierna rijden we naar Porpoise Bay, daar leeft een groep Hector dolfijnen waarvan er nog maar ongeveer 3000 zijn in de wereld. En guess what, ze zwemmen zo dicht bij de kust dat je er tussen kunt zwemmen!
Nadat we de Niagara Falls hebben gezien, nemen we 2 lifters mee richting Dunedin. Hebben we dat ook eens gedaan!
We hadden geen bed geboekt voor Dunedin. Alles bleek vol en dus werd het een matrasje op de grond, in een koude kelder van een vies hostel... Great! Met wat afding capriolen slapen we de 2e nacht voor een prima prijs in een betere kamer. Dunedin is niet een hele mooie stad. Het weer was ook al niet mooi en dus wat dingen uitgekozen die we binnen konden doen. We zijn naar de Speight's brouwerij gegaan en daar een bierproeverij gedaan. Goedkope maar hele goede sushi gegeten, chocola in de chocoladefabriek gekocht en naar een 9D cinema gegaan. Ook hier onderhandeld en we mochten voor 15 dollar ipv 30 naar binnen. Heel fout, maar wel grappig. Dat onderhandelen gaat ons best goed af, we oefenen alvast voor straks in Azie.
18 feb zijn we naar Otago Peninsula gegaan, een soort schiereiland naast Dunedin. Erg mooi! We gaan in 2 dagen de 3 grote stranden langs op zoek naar pinguins. Dat blijkt moeilijker dan gedacht. We zien een hoop zeeleeuwen maar geen pinguins. Helaas!
De 20e rijden we via de Mouraki Boulders richting het noorden. Mouraki Boulders zijn gigantisch grote stenen bollen die op het strand liggen. Het is een mysterie hoe die er ooit zijn gekomen. Beetje toeristisch, maar wel bijzonder. We stoppen bij Oamaru voor een nachtje. Prachtige dag dus we kunnen wel weer een keertje kamperen. Oamaru is de enige Victoriaanse stad in Nieuw Zeeland. In Oamaru schijn je ook pinguins te kunnen spotten vanaf 19.00 uur op een strand verderop. Daar 1,5 gewacht... geen pinguin. Op de terugweg maar een fles rode wijn gekocht om onze nacht in het tentje door te kunnen komen. Als we die aan het nuttigen zijn op de camping komt de eigenaar ons halen want er loopt een pinguin op het terrein! Naaaa! Kwam zo uit zee lopen, natuurlijk. We lopen naar de overkant en bij het haventje zien we een clubje blue pinguins. De schattigste beestjes die we ooit hebben gezien! Mission Pinguin completed.
Het plan was om na Oamaru 2 nachten op Banks Peninsula (schiereiland naast Christchurch) te slapen maar alles zat vol! Ons hostel voor Christchurch hadden we geboekt voor 23 en 24 dus zochten een slaapplek voor 2 nachtjes. Doorgereden naar Christchurch. We schrikken een beetje van hoe de stad er, 3 jaar na de enorme aardbeving, nog uitziet. Bijna alle gebouwen liggen nog in puin, er is geen centrum meer en overal staan hekken om braakliggende stukken grond. We zoeken een slaapplek en de mevrouw bij de Isite (vvv) vertelde ons dat echt alles vol zat, binnen en buiten de stad. De 22e is het precies 3 jaar geleden dat de aardbeving de stad verwoestte, daarom is het erg druk. Er was nog 1 optie, maar daar wilden ze eigenlijk geen mensen heen sturen. Ze blijft wat vaag over de reden daarvan. Nou, dat beloofde weer veel goeds! Mckenzies Hostel bleek 2 grote slaapzalen te hebben naast een gigantische sportbar. Bij het inchecken vertelde de manager ons dat na de aardbeving een hoop mensen dakloos zijn geworden en veel van deze mensen wonen in cabins achter het hostel. De manager vertelt dat zij zelf ook haar huis en bijna haar kleinzoon is kwijt geraakt. Het hostel is lelijk en oud, maar schoon. We lopen wat door Christchurch en het is geen mooie stad (meer). Toch bijzonder om te zien dat ze volop proberen er weer wat van te maken. Overal hangen bouwplannen voor de toekomst. Het winkelcentrum bestaat uit winkels en eetgelegenheden in felgekleurde containers's. Als we langs het water terug lopen zien we 2 paarden in het water staan en een man, zonder tanden maar met natte kleren, op een bankje ernaast. We praten wat en hij vertelt zijn visie over Christchurch en het leven na de aardbeving. De overheid heeft nog een aardbeving nodig om wakker geschud te worden volgens hem. 21 feb kijken we 's avonds de rugby match Crusaders tegen de Chiefs. Tussen alle locals in Crusader shirts drinken we een paar pints en praten we met een wat oudere man die opschept over zijn zoon die voor NL uitkomt bij softball maar ook vertelt over het leven na de aardbeving. De reden dat er nog zo weinig opgebouwd is, is volgens hem omdat inwoners niets vergoed krijgen als zij zelf gaan klussen. Ze wachten dus allemaal al 3 jaar op de overheid.
De 23e rijden we naar Banks Peninsula voor een dagje. De laatste echte rit met onze Nissan! Door de bergen, super mooi! Overigens hebben we alles in Nieuw Zeeland gevonden zonder navigatiesysteem. Met af en toe een U-turn, ging dit best goed! We hebben een heerlijk relaxte stranddag op Banks Peninsula en gaan uit eten in Akaroa.
De 23e gaan we 's ochtends naar een museum in Christchurch wat opgezet is na de aarbeving. Indrukwekkend om alle beelden te zien en verhalen te horen van de inwoners zelf.
Nog 2 dagen in Nieuw Zeeland en dan vliegen we de 25e terug naar Auckland, om op 26 feb naar Sydney te vliegen! De tijd is enorm snel gegaan maar wat een gave tijd hebben we gehad in Nieuw Zeeland! We hebben heel veel zin in Sydney en Azie!
Liefs!
-
23 Februari 2014 - 08:10
Dennis:
Goed verhaal! Veel plezier down under! -
23 Februari 2014 - 08:53
Paulette:
Hallo Sas en Jan,
ZO, dat was weer een heel lang, en vooral gezellig verhaal!
Heerlijk om te lezen wat jullie allemaal doen.......New Zealand is voor mij helemaal nieuw, dus leuk en interessant om te lezen.......gaat ook op ons lijstje!
Dus straks naar een van mijn lievelingslanden...... Australië!
Het zal jullie hopelijk positief gaan verrassen!
Sydney is best een dure stad, maar je kunt er prima toeven met kleine beurs......even goed op onderzoek gaan!
Wij vliegen er, helaas, al jaren niet meer 'zelf' naartoe, dus ben er ook al jaren niet meer geweest.....wat ik me kan herinneren qua 'must do': naar de koala's in de Blue Mountains, buiten de stad.......en als je ze daar niet treft, ga dan zeker naar Torronga Zoo in de stad.
Natuurlijk even om het Sydney Opera House lopen en als je daar bent, stap op de Ferry naar o.a. Manly Beach = Must!
In de Wijk : " the Rocks" (wèl toeristisch) kun je overal lekker eten en BYO (bring your pwn) is heel normaal = je eigen fles wijn meenemen.......
Aan het einde van deze wijk ligt de visafslag......links.....! Ga hier vooral, gewoon lekker buiten met een drankje op een bankje.....VERS gevangen en klaargemaakte vis/jumbo shrimps eten......je eet je vingers erbij op......voor weinig!
Heerlijk!
Dan is er ook nog de 'Victorian' wijk in Sydney......zéker even doorheen lopen....... Het ruikt er alleen al zo lekker......
De uitgaanswijk rond 'The Albury', waar je zékerrrrr even een (travestie)show moet hebben gezien......is ook de moeite waard.....kan die straatnaam even niet bedenken.....in deze straten moet je wèl op je tas passen.....veel (georganiseerde)pickpockets hier. Maar erg gezellig! Je kunt de Sydney Harbour Bridge ook beklimmen......heel indrukwekkend, zo ook de prijs, die je hiervoor moet betalen!..... Dat dan weer wel!
Heerlijk uitrusten en prachtig uitzicht vanaf de glooiende heuvel(s) van de 'Botanical Gardens'. Nouja, jullie komen er vast wel uit.......heel veel plezier!......geniet ook een beetje voor ons!..... Veel liefs vanuit Bangkok......
.....hopelijk zie ik jullie hier, ergens in de komende maanden.......ha,......zou geweldig zijn......jullie zijn mijn eerste, Asia/Pacific-globetrottende familieleden, hoor! Xxx Paulette.
-
23 Februari 2014 - 09:01
Paulette:
De foto's zijn erg mooi, hoor! Geven prima beeld bij je reisverslag.....!
Jan heeft wèl een biertje vergroeid gekregen aan zijn hand......ha! -
23 Februari 2014 - 09:27
Zus:
Lieve Jan & Sas, superleuk weer om te lezen! Fijne laatste dagen in nieuw Zeeland met s toppunt Sas haar verjaardag! En daarna een goede reis naar Sydney! Have fun!
X -
23 Februari 2014 - 11:08
Hans En Jolande:
Lieve Jan en Sas!!
Bedankt voor het superlange, leuke verslag!! We zien wel
dat jullie erg genieten!!
Sas, alvast een hele fijne verjaardag en goede reis naar Sidney!!!
Hele dikke kus, papa en mama xxxxxx -
23 Februari 2014 - 11:40
Carolala:
wauw wat hebben jullie het fijn! Jan genoeg schaatsmedailles gehaald gisteren nog 2x goud op de pursuit.
Sas alvast gefeliciteerd met je verjaardag.
xx -
23 Februari 2014 - 13:39
Liv:
Lieve sas en jan,
Mama heeft het hele verhaal voorgelezen, wat klinkt het gaaf!
Ik heb jullie gelukkig laatst via Skype gezien en gesproken, dat was erg gezellig.
Nu mis ik alleen jou verjaardag, had ik voor het eerst bij kunnen zijn maar nu ben je er helaas niet!
We vieren het gewoon nog een keer als je thuis komt.
We missen je!
Dikke kus liv en ook van papa en mama! -
23 Februari 2014 - 13:46
Arno:
Super, super gaaf Sas en Jan! Echt leuk om jullie verhaal en foto's te zien!
have fun! -
23 Februari 2014 - 15:23
Heleen:
Lieve Sas en Jan!
Wat een mooi verhaal weer. Dat verklaart waarom jullie er zo goed, relaxed uitzien! Wat super gaaf om zo intensief mee te mogen maken hoe mooi de wereld is zeg! De foto's zijn ook weer fantastisch! Ik kan niet wachten op het volgende verslag van jullie belevenissen! Geniet!!!
Xx Heleen -
23 Februari 2014 - 17:05
Valérie:
Hi Sas & Jan! Mooi verslag! Klinkt superleuk en spannend allemaal! Leuke foto's ook :) Heel veel plezier in Sydney! dikke kus Valérie -
23 Februari 2014 - 21:12
Free:
Wat een gaaf verhaal weer! Skydive als volgende adrenaline kick? :) De natuur ziet er fantastisch mooi uit! Veel plezier in Oz! Kusss -
24 Februari 2014 - 15:43
MieL:
...en wat zien jullie er gelukzalig uit op de foto's... zegt genoeg! Heerlijk!
en voor morgen... PROOST op Sas! (P.s. check je inbox 25ste ;-))
xxx -
22 Maart 2014 - 12:05
Lia:
Wat geweldig die prachtige verhalen. Nu kan ik jullie ook volgen. Top!
Geniet ervan samen. Echt fantastisch dat jullie samen jullie hart volgen.
Bijzonder om jullie verhalen te lezen waar ik ruim 20 jaar geleden ben geweest. Gaaf hoor!
Veel plezier. Dikke kus Lia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
