Cambodja, Bali & de Gili eilanden

Hallo lieve mensen!

Iets later dan normaal maar hier dan toch nog een verslag. De vorige keer dat we er een schreven zaten we nog in Saigon, Vietnam. Inmiddels zitten we alweer op onze laatste dag in Bali. De tijd vliegt voorbij!
Op 17 april gaan we vanuit Saigon met de bus naar Phnom Penh in Cambodja. De volgende ochtend staat de tuk tuk driver van de vorige avond zoals afgesproken om 10.00 uur klaar om ons naar Choeung Ek, oftewel de Killingfields te brengen. Een van de meest beruchte plekken in Cambodja, waar tussen 1975 en 1979 duizenden Cambodianen door hun eigen volk (de Rode Khmer, onder leiding van Pol Pot) op gruwelijke wijze zijn omgebracht en begraven. Na de Killingfields hebben we ook 'S 21' bezocht, het Tuol Sleng - museum. Dit is een oude hogeschool die in 1975 door de Rode Khmer is overgenomen en werd ingericht als gevangenis. Heftig, maar heel leerzaam.
Verder shoppen we wat in een winkelcentrum met airco in Phnom Penh om aan de enorme hitte te ontsnappen en eten we 's avonds aan de rivier. Vanuit Phnom Penh gaan we naar Sihanoukville in het zuiden. We hebben daar een kamer voor 1 nacht geboekt, maar bij aankomst blijken ze vol te zitten en brengen ze ons onder in een ander, "veel beter", hotel. We eten 's avonds wat op het strand en we vinden het moeilijk om daar als toerist zijnde te genieten terwijl er tientallen kinderen continu om ons heen dwarrelen om spullen te verkopen of geld te vragen. Een meisje die we al een paar keer voorbij zien komen maakt 2 mooie armbandjes voor ons. Als we vragen of ze wat met ons wil eten worden haar ogen 2x zo groot en zegt ze stralend: "I like BBQ gamba's!". Lida is 12 en werkt al een paar jaar elke avond op het strand, maar later wil ze graag juf worden. Lida is ook boos op een ander meisje merken we. Ze heeft nogal gedetailleerde plannen om het andere meisje om zeep te helpen. We maken 2 afspraken met Lida: Ze doet haar best op school en als we over 10 jaar terug komen is ze juf en ze gaat niet vechten met dat meisje, want ze is ouder en wijzer. We hopen dat ze het kan waarmaken. We beseffen dat we het hele probleem van de kinderarbeid en armoede niet op kunnen lossen, maar het voelde wel goed om in ieder geval 1 kindje voor heel even blij te maken.
Terug bij ons "veel betere hotel": Een soort aftans motelterrein ergens achteraf en in de kamer was alles vies en/of kapot. Nouja, vooruit... voor 1 nachtje dan. Sas deed al geen oog dicht en tot overmaat van ramp staat er rond 03.00 uur 's nachts iemand op de deur te bonzen en diegene probeert binnen te komen. Jan zet z'n stoere stem op en jaagt 'm weg. Blij als het eindelijk ochtend is en we gaan naar Koh Rong! Een eiland onder Cambodja. 3 uur met de boot en dan komen we aan op een prachtig eilandje, met 7 houten hutjes die uitkijken op zee en een privestrand. De eigenaar komt ons verwelkomen en geloof het of niet, het is een ras Amsterdammer. Hij was Amsterdam zat en zit nu al een jaar op dit eiland. Grotere omslag kunnen wij ons niet voorstellen. Wat een rust! Geen wifi, alleen tussen 18.00 en 23.00 uur elektriciteit, geen brommers, auto's enz. 3 dagen lang lezen, zwemmen, slapen in hangmatten, kayakken door de helderblauwe zee en mooie zonsondergangen kijken. De warme nachten in ons hutje, met een gigantische zwarte gecko als huisdier, nemen we voor lief. Heerlijk uitgerust gaan we 24 april weer terug naar het vaste land om met de bus terug naar Phnom Penh te gaan. Eenmaal onderweg wordt de chauffeur gebeld; of Sas haar telefoon is vergeten. K*T! Ja! Voor 2 euro komt een tuk tuk driver de telefoon én zonnebril brengen. Wat een held. En wat een geluk hebben wij weer. Eindbestemming is Siem Reap in het noorden, maar we willen de nachtbus vermijden en slapen daarom nog een nachtje in de hoofdstad. 25 april gaan we door naar Siem Reap. Siem Reap is een leuke, gezellige stad. Er hangt een betere sfeer dan in Phnom Penh vinden wij. De 26e is het Koningsdag in Nederland! Dat fuifje moeten wij missen, vinden we best jammer. De 27e gaan we naar Ankor Wat, de trekpleister van Cambodja. Om 5.00 uur 's ochtends worden we opgehaald door de tuk tuk driver waar we de vorige avond een afspraak mee hebben gemaakt. We zien de sunrise bij de tempels, super mooi. Tot een uur of 7.00 is het goed te doen met de warmte. We houden het tot 10.00 uur vol maar dan gaan we toch echt terug naar ons hotel. Sommige mensen nemen een weekkaart of een 3 dagen kaart om Angkor Wat te bezoeken, wij zijn in een paar uur klaar. Onze driver is wat verbaasd, maar het is het heetste moment van het jaar om de tempels te bezoeken en wij zijn daar gewoon niet voor gemaakt. We slapen nog wat bij en zien Ajax kampioen worden! Ook spreken we een meisje in het hotel, die weer een bekende is via via. Kleine wereld! 28 april gaan we om 6.00 met de tuk tuk naar het vliegveld, we gaan naar Bali! Dit blijkt de zwartste dag uit onze reisgeschiedenis te worden... Jan voelt zich sinds het opstaan niet goed. Eenmaal in het vliegtuig wordt Jan steeds zieker, het lijkt op een extreme koortsaanval. Jan is nooit ziek en zeker net na die tropenlanden is Sas er niet gerust op. Een paar uur later gaat het iets beter, maar ook op Kuala Lumpur waar we moeten overstappen, is Jan niet lekker. We hebben de tijd op onze Iphone in de gaten en in plaats van direct bij de gate te zitten gaan we nu een keertje wachten in een cafe'tje met een drankje. Iets voor 15.00 uur maken we ons klaar om te boarden, maar dan blijkt... ons vliegtuig is al vertrokken! Neeee! Dit zou ons nooit gebeuren! Iphone tijd klopte dus niet... Dit alles op 1 dag?! Huilen staat ons nader dan het lachen maar geen tijd voor emoties. We rennen als een gek over het vliegveld: langs de douane, visum ongeldig laten verklaren, bagage weer ophalen, nieuw ticket kopen, weer inchecken, weer nieuwe visumstempel halen, overal lief lachen en voorang vragen en weer boarden. Gelukkig zitten we een paar uur later en wat euro's lichter toch in het vliegtuig naar Bali. Heel blij als we bij het (voor ons doen) superdeluxe hotel aankomen in Seminyak. We made it! We blijven 4 nachten in Seminyak (zuiden van Bali) en genieten volop van het zon-zee-strand leven. Zonnen, drankjes, lekker eten met onze voetjes in het zand met lampjes en live muziek. Yesss het eilandhoppen is begonnen! Op 1 mei krijgen we surfles in Seminyak. Jan voor de 2e keer, Sas voor het eerst. Extreem vermoeiend maar heel gaaf. Het lukt ons allebei om te staan en dat is best cool. Een fotograaf heeft nog wat actiefoto's genomen dus we hebben een leuke souvenir voor thuis.
Op 2 mei gaan we met een bus naar Ubud, in het midden van Bali. We zien onderweg mooie rijstvelden en een hoop bergen. We gaan in Ubud naar Monkey Forest. Apen zijn heilige dieren in Indonesie en er ' wonen' er veel rondom een tempel in Ubud. Nog voor we het park ingaan wordt Sas besprongen door een aap die het gemunt heeft op het flesje water. Ok, water weg. Best eng die apen! We halen in Ubud een dosis vitaminepillen bij een plaatselijke apotheek, om het herstel van Jan z'n fitheidsniveau wat te bespoedigen. En dat werkt. 4 mei gaan we vanuit Ubud naar Lovina in het noorden. Op Bali is het normaal om een prive chauffeur te regelen om je ergens heen te rijden. We voelen ons erg decadent maar een andere manier van reizen is er eigenlijk niet. Onderweg stoppen we bij een koffieplantage en drinken we allerlei soorten koffie en thee, waaronder de Luwak koffie. We zie lokale kunst bij een kunstgallerij en kunnen onderweg mooie kiekjes schieten bij de rijstterrassen. Ook stoppen we bij Lake Bratan, met een mooie tempel in het water.
We merken dat we de toers en het sightseeing een beetje zat zijn en we missen het zon zee strand gevoel vanuit Seminyak. We hadden onszelf beloofd dat we vanaf Bali de rem erop zouden doen en vooral zouden gaan relaxen, dus dat gaan we dan ook doen. We blijven 2 nachtjes in Lovina, en gaan ook nog naar Amed in het oosten, maar dan gaan we toch echt terug naar Seminyak om lekker op het strand te liggen. In Amed hebben we wel nog genoten van onze kamer met uitzicht over de zee en hebben we supermooi gesnorkeld. Alle kleuren vissen en gigantisch veel koraal gezien. Een nieuwe hobby is geboren!
8 mei zijn we weer terug in Seminyak en blijven weer 4 nachten in ons fijne hotel. We huren surfboards om zelf nog wat te oefenen en verder doen we vooral zo weinig mogelijk. Elke avond zitten we bij een ander strandtentje met een Bintang biertje en Indonesisch eten, hmm! 1 avond zijn we live getuige van een huwelijksaanzoek, hoe leuk is dat! We maken plannen om op 12 mei onze vriendinnetjes te verrassen. Val en Mel komen naar Bali maar we appen dat we het helaas niet gaan redden om ze te zien als ze in Bali aankomen, omdat we nog in het noorden zijn. 12 mei gaan we stiekem toch naar het vliegveld om ze op te wachten. Jaaa daar zijn ze dan, surprise! Zo fijn om elkaar na zo'n lange tijd weer te zien! We verblijven in hetzelfde hotel in Kuta voor 2 nachtjes en gaan lekker uit eten, de kroeg in en kletsen bij. Dan gaan we met z'n vieren naar de Gili eilanden op 14 mei. We beginnen met 3 nachtjes op Gili Trawanang en daarna nog 2 nachtjes Gili Air. Paradijselijke eilandjes met helderblauw water, mooie snorkelgebieden en hele relaxte strandtentjes. Het lijkt alsof we terug gaan in de tijd; er zijn geen aangelegde wegen, geen auto's, geen brommers. Alleen paard en wagen en fietsen. En een enorm hoog Bob Marley gehalte. We liggen overdag lekker op het strand, we snorkelen wat, we fietsen het eiland rond en zien de supermooie zonsondergang onder het genot van een biertje en wat reggea muziek. We gaan nog naar 2 feestjes op het eiland en moeten ons dan alweer opmaken voor vertrek de 19e. Helaas! Na een hele fijne bootreis van Gili Air naar Bali (op het dak, in de zon met een windje) moeten we afscheid nemen van Val en Mel. We hebben genoten!
We slapen vandaag nog 1 nachtje op Bali, voor we morgen vertrekken naar Thailand! Daar zijn we onze Azie trip begonnen en daar zullen we het ook afsluiten met een bezoek aan de eilanden in het zuiden. De tijd gaat zo snel, zeker nu op het laatst. We gaan nog van elke seconde genieten!

Liefs, Jan en Sas